28 november 2019

Op zondag 1 december vindt de presentatie plaats van het duo-boek Ik voel ik voel, wat jij niet ziet. Aafke Verbeek en Gertie Mooren stelden twee boeken samen, over verlies, rouw, pesten en andere moeilijke situaties die kinderen kunnen mee maken.

In het ene boek vertellen jonge kinderen hun eigen verhaal, de situatie die zij meemaakten en hoe zij (en hun omgeving) hiermee omgingen. In het tweede boek zijn deze onderwerpen vertaald naar nieuwe sprookjes. Want ook prinsen en prinsessen maken wel eens moeilijke dingen mee! In dit boek worden ook tips gegeven om het gesprek met kinderen aan te gaan. Praten over de moeilijke ervaringen helpt, ook op jonge leeftijd. 

De boekpresentatie vindt plaats in De Pit in Overloon. Ook de jongerengroep en het bestuur van Stichting Mijn Masker Af zijn hier natuurlijk bij aanwezig. Als kersverse ambassadeur zal Emile Roemer het eerste exemplaar in ontvangst nemen, in gezelschap van onder meer de jonge schrijvers en hun familie.

De boeken zijn te koop via www.gertiemooren.nl en ook na elke presentatie (zie agenda)

                       1 november 2019

Burgemeester Emile Roemer enthousiast over het vervolg van ‘Ik zet mijn masker af’

‘’Dit heeft me enorm geraakt", Emile Roemer, Burgemeester Heerlen.

In 2014 kwam het boek ‘Ik zet mijn masker af’ uit, een verhalenbundel waar 20 jongeren tussen de 14 en 25 jaar vertelden hoe zij zelf, na het overlijden van een dierbare, overleefden. Een boek dat jongeren, maar ook anderen helpt om verlies bespreekbaar te maken. 

Emilie Roemer: ’Het kwam onder mijn aandacht doordat mijn oud-buurmeisje vertelde dat ook zij haar verlieservaring had opgeschreven. ‘Haar verhaal, maar ook dat van de andere jongeren, heeft me enorm geraakt.’

Nu, 5 jaar later, is er een vervolg geschreven in de vorm van het duoboek: ‘Ik voel, ik voel wat jij niet ziet…’.

In het eerste deel ‘Verhalen van gewone kinderen’, komen twintig kinderen (tussen 8-15 jaar) zelf aan het woord. Gewone kinderen, die wel allemaal iets ergs hebben meegemaakt, zoals echtscheiding, ziekte, overlijden, zelfdoding, pesten, mishandeling, verhuizen, vluchten etc. Zij vertellen zelf hoe zij hiermee omgingen.

In het besef dat deze ervaringsverhalen niet altijd ‘zomaar’ in een klas met jonge kinderen verteld kunnen worden, vertaalden we de ervaringsverhalen naar sprookjesverhalen. Het werd een apart boek met dezelfde titel, maar met ondertitel: ‘Verhalen van gewone prinsen en prinsessen’, want ook prinsen en prinsessen maken nare situaties mee…

 De ervaringsverhalen van de kinderen én de sprookjesverhalen tezamen met ‘In gesprek’ -vragen, zullen de lezer een handreiking bieden om situaties die eerder moeilijk bespreekbaar waren nu wél bespreekbaar te maken. In de hoop dat iedereen na het (voor)lezen zal zeggen: ‘Ik zie, ik zie, wat jij voelt.’

Gertie Mooren, verliestherapeut, mede-bedenker en bestuurslid van stichting Mijn Masker Af vertelt: “Kinderen hebben zoveel te vertellen. Daar komen we echter pas achter wanneer we tijd nemen om écht naar hen te luisteren”. Emile Roemer; ‘Iedereen maakt verlies mee, maar de vraag is hoe ga je er mee om? Hoe gaan jongeren er mee om? Of hoe ga je dan met de jongeren om?’ Gertie: “om erachter te komen hoe een kind zich van binnen voelt en wat het denkt, is het nodig dat volwassenen in zijn omgeving zelf open en eerlijk zijn over gevoelens die iedereen op de hele wereld heeft. En over gevoelens en gedachten die je kunt hebben wanneer er iets ergs in je leven gebeurt. Ook vaders, moeders, meesters, juffen, de koning en de koningin, iedereen heeft gevoelens! Alleen kan iedereen andere gevoelens hebben en gaat iedereen hier anders mee om.

Gevoelens leren uiten is niet iets dat je op school geleerd krijgt. En ook leerkrachten leren het niet of slechts minimaal in hun opleiding. Mensen zijn onwetend en zodoende doet iedereen maar wat bij hem of haar past. Dan kan het zijn dat iemand zegt dat het nu maar eens ‘over’ moet zijn of dat een kind het verdriet ‘gebruikt’ om aandacht te krijgen. Vaak gevolgd door goed bedoelde adviezen, die helaas niet helpend blijken te zijn”. 

Aafke Meijer, orthopedagoog, praatjuf en kindhulpverlener heeft de ervaringsverhalen van de jongeren vertaald naar sprookjes. 

Aafke: “Ik kwam op het idee om Gertie te benaderen toen ik als praatjuf op zoek was naar een buddy voor een meisje op een basisschool van wie haar vader overleden was. Iemand die hetzelfde had meegemaakt en die haar goed zou snappen. Ik heb veel gezocht en uiteindelijk ook gevraagd of Stichting Mijn Masker Af iets voor dat meisje kon betekenen. Door de afstand en leeftijd (11 jaar) bleek dat niet te kunnen. Ik was verbaasd dat er zo weinig aanbod was voor kinderen van de basisschoolleeftijd, terwijl zij ook veel meemaken. En er ook naar hen geluisterd zou moeten worden en ook zij moeten geholpen worden in zulke moeilijke situaties in hun leven."

"Wij merken dat er vaak wordt gedacht, ach ze zijn jong die krijgen niks mee, of ze snappen het toch nog niet. Ook horen we regelmatig van leerkrachten of volwassenen dat het goed gaat met het kind, want ze merken niks aan hem of haar. De vraag is dan altijd... Heb je dat ook aan het kind zelf gevraagd? En geef je bij een overdracht naar het volgende leerjaar ook door wat er allemaal speelt bij de kinderen? Weet je wat er speelt bij de kinderen? Heb je gesprekjes met kinderen. Als praatjuf heb ik mogen ervaren hoe fijn kinderen het vinden om even te kunnen kletsen over wat er in de overvolle kopjes om gaat en dat ze daardoor weer ruimte krijgen voor sommetjes in hun hoofd.

Daardoor ontstond de missie dat er ook iets voor jonge kinderen moest komen. Ik heb toen Gertie gevraagd hoe zij daarover dacht; zij was gelijk enthousiast. Door een hele fijne samenwerking is zo uiteindelijk het duoboek ontstaan. Mijn wens is dat er ook buddy’s komen voor jonge kinderen. Jongeren en kinderen die elkaar begrijpen en kunnen helpen doordat ze hetzelfde mee hebben gemaakt...ook meer richting het noorden van Nederland”. 

Jasper Coenen, voorzitter Stichting Mijn Masker af en ervaringsdeskundige:

“Vijf jaar geleden heb ik mijn verhaal opgeschreven. Ik heb hierdoor mijn heftige jeugdervaringen uiteindelijk in iets positief kunnen omzetten. Ik help nu andere jongeren om ook hun masker af te zetten. Het opschrijven van mijn verhaal toen heeft ervoor gezorgd dat we, onder leiding van Gertie, met jongeren gastcollega’s, workshops en lezingen hebben ontwikkeld. Samen met een groep jongeren gaan we naar scholen waar we met onze verhalen andere jongeren helpen hun masker af te zetten.

Ik weet zeker dat, als er vroeger ruimte was geweest voor mijn gevoelens en kwetsbaarheid, mijn jeugd er anders uit had gezien. Maar het is fijn dat deze nare ervaringen niet voor niets zijn geweest. Ik zet me nu in om andere “Jaspers” te helpen en draag ook als voorzitter van de stichting mijn steentje bij aan deze beweging!"

Emile Roemer: “als leerkracht heb ik ook ernstig verlies in de klas mee gemaakt. Wat doe je dan? Ik ben blij met dit duoboek omdat ze leerkrachten, volwassenen, ouders en de kinderen zelf, enorm kunnen helpen. Het helpt in de verspreiding van kennis en creëert ruimte voor kinderen om hun gevoelens bespreekbaar te maken.

Meer weten over de boeken of de activiteiten van de stichting? Stuur ons dan een bericht via het contactformulier op deze site, of via info @ mijnmaskeraf.com (zonder spaties). 

                                     4 oktober 2019

De jongerengroep Mijn masker af heeft de Noorderlicht Prijs 2019 gewonnen. Gertie Mooren en Jasper Coenen namen op 4 oktober de prijs in ontvangst tijdens het 5e Nationale Congres voor Hospicezorg, in De Reehorst in Ede.

Jongerengroep Mijn masker af bestaat uit zo’n 30 jongeren tussen 10 en 30 jaar. Zij hebben allemaal een lief iemand verloren door de dood. De missie van Mijn masker af is: ziekte en dood bespreekbaar maken. Ze doen dat onder meer door gastlessen te geven op scholen, presentaties te geven aan ouders en hulpverleners of via social media. 'Daarmee zetten wij ons masker af en sporen anderen aan dit ook te doen', zei Gertie Mooren tijdens de uitreiking. 'Jongeren van wie een lief iemand ziek is, voelen zich vaak anders dan leeftijdgenoten, maar stoppen hun gevoelens weg, omdat ze geen aandachtvrager willen zijn. Het maakt echter eenzaam wanneer ze er niet over praten of wanneer anderen er niet naar vragen. Vandaar ‘Mijn masker af’.'

Enkele dagen voor de prijsuitreiking is de jongerengroep een officiële stichting geworden. Het geldbedrag dat bij de Noorderlicht Prijs hoort, besteedt de verse stichting aan het duo-boek ‘Ik voel ik voel wat jij niet ziet’. In dit duo-boek staan enerzijds verhalen van jonge kinderen over verliessituaties, anderzijds bevat het sprookjesverhalen met thema’s als overlijden, echtscheiding, suïcide, ziekte, pesten en mishandeling, waarin prinsen, prinsessen, koningen, koninginnen en ridders de hoofdrol spelen.

       'The Measure of Love is Loss'

                      6 november 2017

Vol trots kunnen we vertellen dat het boek 'THE MEASURE OF LOVE IS LOSS' uit is!
50 jongeren gingen met Tineke van Asseldonk en Gertie Mooren in gesprek over hoe zij omgingen met het verlies van iemand die hen lief was. Berny Zeekaf ving de emoties in prachtige, indrukwekkende en kwetsbare foto's en maakte er dit prachtige boek van. 
Een monumentje voor ieder die gemist wordt...
Samen dragen deze 50 jongeren uit dat verdriet er mag zijn en dat het gezien mag worden...
Meer werk van Berny is te zien op haar website: www.bernyzeekaf.com
Hier is ook het boek te koop.